Dziecko z autyzmem to nadal dziecko [Autyzm i my]
Może trudniej się z nim dogadać, może trzeba uważniej słuchać, może nawet nie tylko uszami… Ale to po prostu dziecko, a nie potwór, który rozniesie cały gabinet lekarski albo co […]
Rozmowa z córką [Autyzm i my]
Zniewalająca prostota jej marzeń w jednej chwili ukoiła wszystkie moje lęki.
Przy choince [Autyzm i my]
Co za przeżycie! Nasz syn sam przyszedł pomóc w kuchni, wziąć w czymś wspólnie udział. Aż wierzyć mi się nie chce. Świąteczne cuda!
Dobry rok dla naszej rodziny [MOJA HISTORIA]
Wierzę, że okazane innym dobro do nas wraca. I to jest bardzo pozytywne w dzisiejszym niespokojnym świecie – podkreśla Karolina, mama Zuzki z zespołem Downa i dodaje: – 2016 to […]
Długie dystanse nie są dla niego [MOJA HISTORIA]
Jest bardzo niecierpliwy, ekstremalnie hiperaktywny, ma obsesyjną potrzebę jedzenia, ale przede wszystkim jest bardzo troskliwy i kochany. Taki jest James. Kinga Konieczny.
Garaż [Autyzm i my]
Zastanawiam się, co takiego wyjątkowego jest w tych białych drzwiach, że bezbłędnie trafia do nich sam od kilku dni…
Cokolwiek by powiedziała, nie byłoby dobrze [MOJA HISTORIA]
Każdy sam musi przeżyć tę stratę, bo to jest w pewnym sensie strata.
Słowo na A [MOJA HISTORIA]
Najpierw musiałem nauczyć się, że nasz syn jest inny, a potem oduczyć się tego, by pozwolić mu być dzieckiem. Kinga Konieczny.
Urodziny [Autyzm i my]
Wosk malowniczo rozpływał się na torcie, bo widok ognia sprawił, że jubilat totalnie stracił kontakt z rzeczywistością i ani myślał o zdmuchnięciu świeczek.
Amelia nauczyła mnie, że jestem ważna [MOJA HISTORIA]
Dla mnie świat niepełnosprawności nie istniał wcześniej. To był szok. Dostajesz takie dziecko od wszechświata i musisz sobie z tym poradzić sama. Albo utoniesz, albo nauczysz się pływać. Kinga Konieczny.
Teraz jest wspaniały czas dla mnie [MOJA HISTORIA]
Myślałam, że ciągle będzie tak trudno, że on się nigdy nie usamodzielni. Ja sobie nawet tego nie wyobrażałam… I jestem mile zaskoczona.
Prztyczek w nos [Autyzm i my]
Wkraczając w nowe środowisko nie krzyczę do wszystkich: „uważajcie, mój syn ma autyzm”. Czasem po prostu chcę pogadać o pogodzie i pośmiać się z byle czego.