Siostra [Autyzm i my]
Pamiętam jak Martynka dumnie przedstawiała brata nowym kolegom i koleżankom: „to jest mój brat, ma na imię Sylwuś”. Nigdy nie usłyszałam, aby mówiła: „to mój brat, ma autyzm”.
Pamiętam jak Martynka dumnie przedstawiała brata nowym kolegom i koleżankom: „to jest mój brat, ma na imię Sylwuś”. Nigdy nie usłyszałam, aby mówiła: „to mój brat, ma autyzm”.
17-letni Leland Isbill naprawdę czuje bluesa i rewelacyjnie gra na harmonijce ustnej.
Rachel, Sean, John, Steven, Cristina, Megan i Elena urodzili się z Zespołem Downa. Nie jest to jedyna rzecz która ich łączy.
Agnieszka ma dziecięce porażenie mózgowe, nie kontroluje własnego ciała, nie mówi, ale znalazła skuteczny sposób porozumiewania się.
My rehabilitujemy nasze dzieci, ale one też rehabilitują nas. Warto to zauważyć i docenić.
Mój syn jest wspaniałym mężczyzną.
Kristine Thomas uwielbia tańczyć.
Czasami największe lęki żyją w nas, rodzicach. Sylwester wspaniale to demaskuje.
Pochłaniałem historie rodziców, bo dzięki nim poczułem że nie tylko my musimy walczyć każdego dnia z chorobą naszego synka – pisze Paweł, tata dwulatka chorego na cukrzycę
“The Down”, Tajlandia, 2015 reż. Wongthanong Chainarongsingha.
Czas, aby się przedstawić i opowiedzieć dlaczego to robimy.
Zawsze – obojętnie czy kogoś zna czy nie – musi podać rękę na powitanie. Niektórzy nie odpowiadają jej na ten gest. Wtedy zachęcam, żeby rękę podali.